حضرت امام حسین (علیه السلام)

به نینوای تو یا سیدی نوای توأم

نی نوای توأم ، نای نینوای توأم

به مجلسی  که حریفان ز باده مدهوشند

من از لقای تو در خلوت دنای توأم

ز شور عشق تو تاج مرصّعی دارم

اگر چه یار شهم کمترین گدای توأم

جهان به ذات و صفت دم به دم فدای منست

که من به ذات و صفت دم به دم فدای توأم

به صدر مصطبه سر حلقۀ حریفانم

مرید صافم و صاف می صفای توأم

بریز مرهم زنگارخوار بر ساغر

خمار صد شبۀ جام جانفزای توأم

صفای جوهر ذاتم ز باده نابست

قرابه ائی به نما مرغ آشنای توأم

اگرچه طائر قدّیس گلشن قدسم

به حبس خانۀ تن صید طا و های توأم

اگرچه در دل و جان جلوۀ دگر داری

ولی در آرزوی خاک کربلای توأم

به دشت ماریه زینب حسین(ع)  را می گفت

بیا بیا دل من حامل لوای توأم

تو ای نگار الستی بهین نگار نگارم

تو از برای منی من هم از برای توأم

عنان مرتجز عشق تو به دست منست

لقای جان منی جان تو لقای توأم

تو محو  عارض خویشی به پشت دیدۀ من

فنای عرض خود پشت دیده های توأم

فروغ دیدۀ جان جهان چنین فرمود

منال خواهر من ، من که مقتدای توأم

حیات بخش شهیدان کربلائی تو

به شهر کوفه به سرّ ناله های توأم

شبانه نالۀ شبگیری تو می شنوم

به گوش جان بشنو من که هم صدای توأم 

شاعر : استاد شبگیر تبریزی

!!! لطفا با نام کانال مدح و مرثیه کپی کنید !!!