در احوالات قتلگاه

ای   آیت    ربّانیِ  سرخِ    ملکوتی

تن زخمی ولب تشنه میان برهوتی

خصمی که توراکشت ندانست فراتر

ازجوهر و جسمی و همان لَیسَ یَموتی

شیخی که ثنا خواند و دعاکرد نفهمید

ذکر  لب مؤمن به سجودی وقنوتی

خورشیدجهان گستردرحال غروبی

نورِ   بَصَرِ   فاطمه   صاحب    جبروتی

جز  نور تو  و  عترت پاک تو  همانا

بر   خلقت   عالم   نبُود   هیچ  منوطی

سالار شهیدانی و هم خون خدایی

در صدق و  وفا  مظهر صبری و ثبوتی

در نای گلوی  همه  احباب  ولایت

فریاد   غم  عشقی و  هم سِرّ  سکوتی

شاعر : حسنعلی بالایی

منبع : کانال اشعار حسنعلی بالایی