در ولادت حضرت ابوالفصل العباس (علیه السلام)

ساقی مرا پیاله ای ازجُرعه ی وفا

تا سرکشم  شراب طهــورای کبریا

مستم نما زجام شراب کمال وجُود

در موسم   ولادت    سقای    کربلا

درمحفـــــــل ضیــافت دریـــای معرفت

مدهوش وسرگران شده اندجمله ماسوا

ساطع شود زمقـــدم اوعطر حیدری

گلــزار مرتضا شده رنگین  و  باصفا

برتــر  بٔود  زنافــه ی   آهـــو عبَیر او

مشُگی چواوندیده به خود وادی خَتا

پیک فرح به صُوت دل انگیز سردهد

آمد امیـــر   قافلـه ی    دشت   نینوا

آن جلــوه جمال قَمرطلعتش دهد

برظلمت  شبانه   یقین نور پُرضیا

به به عجب قامت سروی .طراوتی

دارد  سرُور  قلب علی    میر  اولیا

ماه  مدینه   دُ٘ر درخشان  بوتـــراب

روح و روان     ام بنین   منبع سخا

زد  بوسه بر دست علمگیر او  امام

عالم  برآن  بوسه کند   غبطه برملا

شدکاشف الکرب به صحرای عشق و خون

آن نامدار عرصه جنگ صاحب    لوا

شیرافکن است همچو علی سَرورامُم

همتا نــزاده مام   جهان تا شود  دوتا

درگوشه ای نشسته(جوانی)بدین امید

حاجت زروی لطف و محبت کنی اعطا

شاعر : کربلایی موسی جوانی تبریزی

منبع : کانال اشعار موسی جوانی تبریزی (ترنم عاشورا)