زبانحال امیرالمومنین حضرت علی (علیه السلام)

به فرزندش امام حسن مجتبی (علیه السلام)

تا باد اَجل گلدی خزان اولدی حسن جان

باغیمده بهاریمده خزان اولدی حسن جان

گُل صاحبی گِتسه غم و درده دولی گُل لر

افسرده اولار رنگی سارالموش سولی گُل لر

گوزدن دوشر البتّه پریشان اولی گُل لر

گُل یوزلولریم اشگ فشان اولدی حسن جان

من گِتمَه لیَم غُصّه قالار گُللریمیله

غمدن سارالان سوسن و سُنبل لریمیله

شور اوسته گَلَن نالیه بُلبُل لریمیله

مونس اولارا داد و فغان اولدی حسن جان

افسوس اَجَل گلدی اَلوزدن منی آلدی

بیله آرامیزدا آیروب تفرقه سالدی

دیدار داخی سیزلریله محشرده قالدی

بو آیریلقیم طول زمان اولدی حسن جان

قان آغلار اگر یاری گوره یار اوزاقیندا

قندیل مُصیبت آسیلار دل اطاقیندا

مشکل دی ولی قانلو گَزَه گوز قاباقیندا

بو درد سیزه٬دردِ گران اولدی حسن جان

دنیا که فنادی اونی اوّلده اونوتدوم

آتدیم هوسِ نَفسی رضای حقی دوتدوم

بونلان بیله بیر نچه ایل عالمده قان اوتدوم

لاله کیمی باغریم دولی قان اولدی حسن جان

قلبی٬کیمین عالمده بیله دردیله دولدی

یا لاله یانوب هاردا بیله خونجگر اولدی

دنیاده کیمین گُلشن عمری بیله سولدی

بیله هدف باد خزان اولدی حسن جان

کیم من کیمی عالمده اولوبدور بیله مَغموم

کیم من‌کیمی حقیندن اولوبدور بیله محروم

کیم من کیمی محروم دی کیم من کیمی مظلوم

کیم بیر بیله مظلوم زمان اولدی حسن جان

مظلوم ایلیوب یخدی منی ظالم جانی

بولموب بیله دوران اولی کوتاه زمانی

مظلوم قیامتده یخار اهل جفانی

ببر گون که گورر حشر عیان اولدی حسن جان

دنیا منه تنگ اولدی جهاندا گُوز ائویمده

حق اوسته ائشتدیم گهی ناحق سوز ائویمده

گه خانه نشین ایلدی دشمن ئوز ائویمده

بو ظلم منه بار گران اولدی حسن جان

من یرمی بش ایل عزت ظاهردن اَل اوزدوم

ائوده اوتوروب دلده غم اوسته غمی دوزدوم

اللّه ئوزی عالمدی که دُزدوم نجه دُزدوم

دوران منه چوخ چوخ خفقان اولدی حسن جان

بونداندا یامان درد اولی بو دارِ فناده

دانا باخا نادانلار اولا صاحب اراده

من باخدیم اولار ایلدی احکامی پیاده

قانون جفا حکمی روان اولدی حسن جان

دردیم چوخالاندا گجه لر ماهه دیردیم

گه آه چکوب دلده اولان آهه دیردیم

گزلینده گیدوب دردیمی گه چاهه دیردیم

سانما اورگیم دردین آلان اولدی حسن جان

دل دردیمی منله دِلَه توپراق آلاجاقدی

چوخ قلبه او بیر نِسگل اود سالاجاقدی

قبریم نچه ایل دهریده ایتگین قالاجاقدی

بو نکته ده چوخ نُکته نهان اولدی حسن جان

سالدیم اورگه دردیمی صبر و دُزومیله

مشغول ایلدیم ئوز ئوزومی حق سوزومیله

ئوز دردیمی من قبره آپارام ئوزومیله

بو درد منه مونس جان اولدی حسن جان

من گیتملیَم قیزلاریم آغلار قالاجاقلار

گُل یوزلرینه رنگ یتیمی آلاجاقلار

دلده بابا وای باشلارا قاره سالاجاقلار

ای وای اولارا ورد زبان اولدی حسن جان

چوخ قویما گَلَه زینب مظلومه نوایه

فریاد و نَوا قویما سالا عرشِ خدایه

دِهٔ ساخلاسون ئوز آغلاماقین کرب و بلایه

عادت اونا فریاد و فغان اولدی حسن جان

(تائب)سنه دم وئردی (نوازی)بو سوزونده

یاز آغلا بَرات نجف آل اشگ گوزونده

با هم سورونون اوردا (نوازی ده)ئوزونده

عرض ایله آتان لطفی عیان اولدی حسن جان

شاعر : مرحوم حاج صادق تائب تبریزی